نقد و بررسی انیمیشن پسر دلفینی ۲| انیمیشن ایرانی که برای اولین بار در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد
رویداد۲۴ | مازیار وکیلی: پسر دلفینی ۲ یک انیمیشن ایرانی به کارگردانی محمد خیراندیش محصول سال ۱۴۰۳ است که برای اولین بار در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. ناهید امیریان، حامد عزیزی، مریم جلینی ثریا قاسمی، شراره حضرتی، ارسلان جولایی، ژرژ پطرسی و تورج نصر از جمله گویندگان این انیمیشن هستند.
قسمت اول انیمیشن پسر دلفینی بسیار موفق بود و توانست در ۳۰ کشور از جمله کانادا، ترکیه، روسیه، اسپانیا، آمریکا، ایتالیا، پرتغال، عربستان سعودی و آلمان اکران شود. بعد از موفقیت قسمت اول پسر دلفینی یک سریال بیست و شش قسمتی انیمیشن هم با محوریت شخصیت اصلی فیلم ساخته شد که از پلتفرم‌های مختلف اینترنتی پخش شد.
طبیعی بود که پس از موفقیت‌های همه جانبه قسمت اول منتقدان به فکر ساخت قسمت دوم این انیمیشن بی‌اُفتند. در قسمت دوم این انیمیشن داستان پسر دلفینی را دنبال می‌کنیم که حالا قهرمان مردم است و همه او را به چشم یک قهرمان نگاه می‌کنند. اما خود او از این موضوع راضی نیست چرا که دوست دارد یک بچه معمولی باشد.
صنعت انیمیشن در ایران یک صنعت نوپا به حساب می‌آید. به همین خاطر قیاس انیمیشن‌های ایرانی با انیمیشن‌های آمریکایی و اُروپایی با آن سابقه طولانی در انیمیشن سازی بی‌انصافی است. انیمیشن‌های ایرانی را باید با توجه به امکانات و محدودیت‌هایی که در این حوزه وجود دارد ارزیابی و قضاوت کرد. با چنین نگاهی باید گفت قسمت اول پسر دلفینی یک موفقیت تمام عیار و همه جانبه بود و همین موفقیت بود که زمینه را برای ساخت قسمت دوم پسر دلفینی مهیا کرد.
بیشتر بخوانید: نقد و بررسی انیمیشن پدینگتون در پرو| اثری جذاب و جدید از مجموعه «پدینگتون»
اما باید به این موضوع اعتراف کرد که پسر دلفینی ۲ به خوبی پسر دلفینی ۱ نیست. دلیل اصلی کیفیت پایین‌تر پسر دلفینی ۲ هم پیش از هر چیز به فیلمنامه برمی‌گردد. فیلمنامه‌ای که به اندازه کیفیت فنی اثر به آن توجه نشده و همین عدم توجه در نهایت بزرگ‌ترین ضربه را به پسر دلفینی ۲ زده است.
پسر دلفینی ۲ به لحاظ سینمایی چگونه است؟
انیمیشن پسر دلفینی ۲ به لحاظ بصری بسیار خوش رنگ و لعاب و جذاب است. کارگردان توجه زیادی به طراحی شخصیت‌ها کرده است و توانسته کاراکتر‌های بامزه و دوست داشتنی خلق کند.
اما این دقت در طراحی بصری انیمیشن در طراحی قصه و داستان به کار نرفته است. پسر دلفینی ۲ پر از موقعیت‌های پراکنده و منفردی است که بدون هیچ منطقی در فیلم حضور دارند تا مدت زمان مجاز برای ساخت یک انیمیشن بلند را پر کنند. نکته منفی دوم در انیمیشن پسر دلفینی ۲ استفاده زیاد و نا به جا از ترانه و آواز است.
مشخصاً، چون سازندگان داستان درست و درمانی برای روایت نداشتند ترجیح دادند که از ترانه و موسیقی برای جذاب کردن این انیمیشن استفاده کنند. اما در فقدان یک داستان منسجم ترانه‌ها به تنهایی نمی‌توانند یک فیلم را نجات دهند. اگر پسر دلفینی ۲ از یک فیلمنامه استاندارد بهره می‌برد می‌شد این فیلم را یکی از آثار ماندگار سینمای ایران دانست. اما در شکل فعلی و بدون یک فیلمنامه دقیق این فیلم قطعاً خیلی زود فراموش خواهد شد. هر چند که به احتمال زیاد گیشه موفقی را تجربه خواهد کرد.
